Merhaba cağnım okurlarım,
Düşündüm ki, hep ben yazıyorum ben anlatıyorum. Köyün yemekleri, gelenekleri, hikayeleri… Bu sefer ben sorsam siz köy sakinlerinden dinleseniz nasıl olur dedim. Demekle de kalmadım. İşte size pek tatlı Ayşe teyze’den köye, insanlara, hayata dair bir şeyler.
Ayşe Güldal
Eveet Ayşe teyze, eski zamanlarda kahvaltılar, yemekler nasıldı? Şimdi sana deseler özlediğin bir şey yok mu diye, yok mu gerçekten?
Bütün köy sakinlerinin biricik "Ayşenim teyzesi" 1935 Ankara doğumlu. Birçoğumuzun aksine, o yaşına rağmen hayata hep iyi yanlarından bakabilen, küçük mutlulukların aslında gerçek mutluluk olduğunu bilen insanlardan. Kendisini ziyarete gittiğimde de fark ettim ki, köydeki çoluk çocuk herkes gününün çoğunluğunu Ayşen teyze'de geçiriyor. Kısacası, Ayşe teyze köyün akıl hocası.
Bakmayın, güleçliğine, sıcak bakışlarına. Zor bir hayat geçirmiş Ayşe teyze. Yirmi yaşlarındayken, babası bir kan davası sonucu vurulmuş. Hemen sonrasında da evlenip Ballıkuyumcu'ya gelmiş. Hikayesini anlatırken gözyaşlarını tutamadı Ayşe teyze. Gelin görün ki, şimdi beş kızı - Necmiye, Döndü, Ayşe, Nazmiye, Hürü - , üç oğlu - Alihsan, Fethi, Gazi - ve de yaşının getirdiği dinginlikle çok mutlu, çok huzurlu.
Video'yu izlerken siz de fark etmişsinizdir ki; Ayşe teyze'den daha çok evindeki misafirlerin sesi duyuluyor. Evet, kalkıp haliyle " Biraz susar mısınız?" diyemedim fakat sanıyorum ki böylesi daha da iyi oldu, bu size Ayşe teyze'nin ne kadar sevildiğini, evinden hiç misafir eksik olmadığını hissettirmiştir.
Ben tabii ki, evdeki bütün misafirlerle konuştum. Zamanlarının büyük kısmını Ayşe teyze'nin evinde geçirme sebeplerini sordum. İkinci fotoğrafta, Ayşe teyze'nin yanında oturan Sevim teyze örneğin. Ev içinde herkes "Sevim kadın" diye sesleniyor kendisine. Ayşe teyze ile hiçbir akrabalığı yokmuş, tanışıklıkları tamamen komşuluk ilişkilerine dayanıyormuş. Sorum karşısında dedi ki Sevim teyze "Köyde biz işlerimizi imece usulü yaparız. Yarma mı yapılacak, hep beraber toplanırız, sekiz on günde biter ama, bir gün birimize, öteki gün diğerimize yaparız. Erişte mi kesilecek, bütün köy kadınları toplanır öyle keseriz. Halep (patlıcan kurusu), biber kurutulacak ise, birlikte kuruturuz. Öyle ayrı gayrı olmaz."
Anladığımız üzere, köyde komşuluk ilişkileri çok gelişmiş. Bütün işler yardımlaşarak yapılıyor. Evde bulunan Döndü teyze ve Anakız Hanım da Sevim teyze'nin bütün dediklerini gülümseyerek ve kafa sallayarak onayladılar. Şimdi komşuların seslerine biraz daha odaklanmak isterseniz, buyurunuz...
Beni kırmayan, muhteşem bir mutlulukla sorularıma cevap veren Ayşe Teyze’ye ve de tüm misafirlere sonsuz teşekkür…
Sen de hoşça kal Ayşe Teyze!